چه تغییراتی در سبک زندگی وجود دارد که تقریباً همه افراد مبتلا به کرون می توانند از آن بهره مند شوند؟

چه تغییراتی در سبک زندگی وجود دارد که تقریباً همه افراد مبتلا به کرون می توانند از آن بهره مند شوند؟

دیوید پوپرز، دکترا، دکترا: از نظر تغییرات سبک زندگی، من فکر می‌کنم بسیاری از مواردی که به بیماران مبتلا به کرون و بیماری‌های مرتبط با آن کمک می‌کند، واقعاً برای تعدادی از مسائل مختلف پزشکی صادق است. حفظ یک رژیم غذایی متعادل، داشتن فیبر محلول خوب، خوردن از گروه های غذایی مختلف، می دانید، پروتئین بدون چربی – متخصص تغذیه در صورت نیاز راهنمایی می کند. فکر می کنم خواب کافی بسیار مهم است. ما به اندازه کافی نمی خوابیم، به خصوص در ایالات متحده. داشتن نه تنها تعداد ساعت های لازم، بلکه خواب با کیفیت خوب. خواب خوب، بهداشت. ورزش هم برای فواید قلبی عروقی و هم برای حفظ سطوح پایین تر اضطراب استرس بسیار مهم است. این امر تحرک یا میزان خوبی که دستگاه گوارش واقعاً حرکت می کند یا منقبض می شود را بهبود می بخشد. همچنین گاهی اوقات، می دانید، اگر مفاصل آسیب می بینند، می دانید، ورزش های کم ضربه یا، می دانید، یا بدون ضربه، به خصوص دوچرخه سواری و شنا، اگر به آن فعالیت ها دسترسی داشته باشید، می توانند واقعاً ترمیم کننده باشند. خیلی خیلی مفیده من فکر می کنم ترکیبی از رژیم غذایی، ورزش، به ویژه ورزش های هوازی، و کیفیت خوب و خواب کافی احتمالاً از جنبه های سبک زندگی برای مدیریت این وضعیت طولانی مدت است.

چه تغییراتی در سبک زندگی شما ایجاد کرده اید که بر زندگی شما با کرون تأثیر گذاشته است؟

تینا اسوانی امپراکاش: تغییر سبک زندگی که من ایجاد کردم و واقعاً بر کرون من تأثیر گذاشت. من شروع کردم به صحبت کمی در مورد سلامت یکپارچه. وقتی من در مورد سلامت یکپارچه صحبت می کنم، منظورم این است که به کل سبک زندگی شما نیز نگاه کنم. و برای من این به معنای ورزش است. اغلب اوقات به عنوان بیمار فکر می کنیم که نمی توانیم ورزش کنیم. من خیلی درد مفاصل دارم، خیلی درد روده دارم، این همه دفع مدفوع در تلاش برای ورزش کردن دارم. اما، آنچه در این فرآیند یاد گرفتم، و به هیچ وجه یک دونده یا ورزشکار نیستم، باور کنید، اما فکر می کنم آنچه واقعاً به تغییر نوع تفکر من در مورد کرون و IBD به طور کلی کمک کرد این بود. فیزیوتراپی بعد از جراحی شروع به فیزیوتراپی کردم و از پزشکم نسخه می‌خواستم. برای من بسیار بسیار مهم بود زیرا احساس می کردم تحرک و دامنه تحرک من محدود است. و آنها مرا تشویق می کردند که راه بروم، اما من بیشتر می خواستم. می خواستم حرکات کششی را شروع کنم و می خواستم یوگا و پیلاتس را شروع کنم. آنها من را در کارهایی مانند فیزیوتراپی کف لگن قرار دادند، زیرا بیماری پری مقعدی و دردهای مزمن و زخم های مزمن داشتم. فیزیوتراپی کف لگن واقعا کمک کرد. حتی بعد از این آخرین عمل جراحی که در ماه نوامبر برای رفع انسداد روده انجام دادم، یک ماه بعد از جراحی یا حدود پنج هفته بعد از عمل فیزیوتراپی کف لگن را تحت نظر پزشکم شروع کردم و شش ماه از شروع PT می گذرد. و آن PT به من تحرک بسیار بیشتری داده است. من از بیضوی استفاده می کنم. من در حال حاضر روزانه 6 تا 10000 قدم راه می روم و به تنهایی حرکات کششی انجام می دهم و باید بگویم که ارتباط ذهنی بدن در اینجا واقعی است. با ورزش، سلامت روانم بهبود می‌یابد، تصویر بدنم بهبود می‌یابد، و با ورزش کردن، احساس می‌کنم روی چیزی کنترل دارم، زیرا بدنم کارهای زیادی انجام می‌دهد که خارج از کنترل من است و در واقع می‌توانم کاری را به خودم بدهم که بدنم بتواند انجام دهد. . حتی اگر مثل ده مایل دویدن یا هر چیز دیگری نباشد. من می توانم کاری را انجام دهم که به من احساس خوبی نسبت به خودم بدهد، سلامت روانی واضحی به من بدهد، همچنین باعث شود دوباره از نظر بدنی مناسب و قوی باشم. و امتیاز اضافی آن این است که بسیاری از دردهای مزمن من کاهش می یابد. اگر به حرکت ادامه دهم، احساس می کنم دیگر آن دامنه حرکتی را از دست نمی دهم. مثل آن جمله است که اگر از آن استفاده نکنی، آن را از دست می دهی. بنابراین به استفاده از آن ادامه می دهم تا از دست ندهم.